那是晨光初醒时
那是晨光初醒时最新章节：
各种原因杨毅云没法对杜仁杰讲述，只说过，他现在不能留在大青世界了，去意一决
“乖徒儿，我们各论各的哈，咯咯咯……”天狐咯咯咯而笑
只是几个呼吸，灰袍僧人就带着自己的小徒弟，飞出了江州地界
丁丽默默的退下了，带着满满的疑问，大大的问号，回到了人事部
方敏祥笑着道：“欣洁，你再仔细看看，这七截木头你应该很熟悉的呀
随着杨云帆这一句感慨发出，他体内的混元无极剑图，也跟着发出共鸣，轻微的颤抖了起来
“资生堂？雅诗兰黛？兰蔻？老板，你在开玩笑吧？”许博士却笑了起来
广播里，也非常清晰的响起寻人之声
杨毅云转身看去却是发现慕长风、轩辕灵兮、冥悠然、姜世龙，纷纷苏醒过来
他抬头看向左前方，那真言宝轮虚影一直紧随他身旁，上面的时间道纹此刻已经熄灭了近半
那是晨光初醒时解读：
gè zhǒng yuán yīn yáng yì yún méi fǎ duì dù rén jié jiǎng shù ， zhǐ shuō guò ， tā xiàn zài bù néng liú zài dà qīng shì jiè le ， qù yì yī jué
“ guāi tú ér ， wǒ men gè lùn gè de hā ， gē gē gē ……” tiān hú gē gē gē ér xiào
zhǐ shì jǐ gè hū xī ， huī páo sēng rén jiù dài zhe zì jǐ de xiǎo tú dì ， fēi chū le jiāng zhōu dì jiè
dīng lì mò mò de tuì xià le ， dài zhe mǎn mǎn de yí wèn ， dà dà de wèn hào ， huí dào le rén shì bù
fāng mǐn xiáng xiào zhe dào ：“ xīn jié ， nǐ zài zǐ xì kàn kàn ， zhè qī jié mù tou nǐ yīng gāi hěn shú xī de ya
suí zhe yáng yún fān zhè yī jù gǎn kǎi fā chū ， tā tǐ nèi de hùn yuán wú jí jiàn tú ， yě gēn zhe fā chū gòng míng ， qīng wēi de chàn dǒu le qǐ lái
“ zī shēng táng ？ yǎ shī lán dài ？ lán kòu ？ lǎo bǎn ， nǐ zài kāi wán xiào ba ？” xǔ bó shì què xiào le qǐ lái
guǎng bō lǐ ， yě fēi cháng qīng xī de xiǎng qǐ xún rén zhī shēng
yáng yì yún zhuǎn shēn kàn qù què shì fā xiàn mù zhǎng fēng 、 xuān yuán líng xī 、 míng yōu rán 、 jiāng shì lóng ， fēn fēn sū xǐng guò lái
tā tái tóu kàn xiàng zuǒ qián fāng ， nà zhēn yán bǎo lún xū yǐng yì zhí jǐn suí tā shēn páng ， shàng miàn de shí jiān dào wén cǐ kè yǐ jīng xī miè le jìn bàn
